مقدمه این تحقیق به بررسی تاثیر آموزش خودآموزی کلامی بر علایم مرضی و سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال سلوک می پردازد. به عبارتی دسترسی به این مساله که آیا آموزش خودآموزی کلامی می تواند در بهبود علایم مرضی و سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال سلوک تاثیر مثبتی داشته باشد یا خیر، هدفی بود که پژوهش به قصد دستیابی به آنها انجام پذیرفت.روش: این پژوهش از نوع طرح تجربی (آزمایشی) بود که در آن نمونه ای شامل 20 نفر از دانش آموزان مبتلا به اختلال سلوک از مدارس شهر تبریز انتخاب و پس از جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. در فرایند طرح، گروه آزمایشی در مدت 10 جلسه تحت آموزش خودآموزی کلامی قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد.یافته ها: نتایج تحلیل های به عمل آمده نشان داد که کاربرد و آموزش خود آموزی کلامی در کودکان مبتلا به اختلال سلوک موجب بهبود سازگاری اجتماعی و روابط بین فردی آنها می گردد. این یافته ها حایز تلویحات نظری و عملی در زمینه های بالینی بوده و به طور تفضیلی در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کاربرد و آموزش خود آموزی کلامی موجب بهبود سازگاری اجتماعی و روابط بین فردی دانش آموزان دارای اختلال سلوک می شود.
هاشمی تورج, , اقبالی علی, و محمودعلی لو مجید, . (1388). تاثیر خودآموزی کلامی بر بهبود سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال سلوک. روان شناسی بالینی, 1(2), 29-36. doi: 10.22075/jcp.2017.1978
MLA
هاشمی تورج, , , اقبالی علی, , و محمودعلی لو مجید, . "تاثیر خودآموزی کلامی بر بهبود سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال سلوک", روان شناسی بالینی, 1, 2, 1388, 29-36. doi: 10.22075/jcp.2017.1978
HARVARD
هاشمی تورج, , اقبالی علی, , محمودعلی لو مجید, . (1388). 'تاثیر خودآموزی کلامی بر بهبود سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال سلوک', روان شناسی بالینی, 1(2), pp. 29-36. doi: 10.22075/jcp.2017.1978
CHICAGO
هاشمی تورج , اقبالی علی و محمودعلی لو مجید, "تاثیر خودآموزی کلامی بر بهبود سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال سلوک," روان شناسی بالینی, 1 2 (1388): 29-36, doi: 10.22075/jcp.2017.1978
VANCOUVER
هاشمی تورج, , اقبالی علی, , محمودعلی لو مجید, . تاثیر خودآموزی کلامی بر بهبود سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال سلوک. روان شناسی بالینی, 1388; 1(2): 29-36. doi: 10.22075/jcp.2017.1978
)