بررسی میزان اضطراب جدایی کودکان و اثربخشی بازی درمانی با رویکرد رفتاری- شناختی بر کاهش آن

نویسندگان

1 دانشگاه فردوسی مشهد

2 دانشگاه آزاد تربت جام

چکیده

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اضطراب جدایی کودکان و اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد رفتاری- شناختی بر کاهش اضطراب جدایی آنان بود.
روش: جامعه تحقیق را کودکان مهد کودک‌های منطقه 2 شهرداری شهر مشهد تشکیل می‌دادند. تعداد نمونه، در بخش اول مطالعه 358 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند و برای بخش دوم مطالعه 30 کودک دارای اضطراب جدایی که والدینشان رضایت شرکت در جلسات بازی درمانی را داشتند با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه علائم مرضی کودکان بود. برای گروه آزمایش 10 جلسه بازی درمانی با رویکرد شناختی رفتاری انجام شد.
یافته‌ها: در بخش اول مطالعه از 358 نفر شرکت کننده 97/13 درصد دارای اضطراب جدایی تشخیص داده شدند و در بخش دوم مطالعه تفاوت معنی‌داری بین میزان اضطراب جدایی آزمودنیهای گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه در مراحل پس آزمون و پیگیری مشاهده شد و اضطراب جدایی آزمودنیهای گروه آزمایش کاهش چشمگیری را نشان داد.
نتیجه‌گیری: میزان اضطراب جدایی در کودکان از آمار قابل توجهی برخوردار است و با توجه به پیامدهای نامطلوب آن ازجمله مشکلات حضور در مدرسه، درمان آن حائز اهمیت است و کودکانی که برنامه درمانی را دریافت می‌کنند، پس از درمان و همچنین مرحله پیگیری کاهش معنی‌داری در اضطراب جدایی نشان می‌دهند و این درمان با توجه به جذابیت آن برای کودکان توصیه می‌شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Prevalence of Separation Anxiety in Children and Effect of Cognitive Behavioral Play Therapy on Reducing it

نویسندگان [English]

  • Mohmmad Saeid Abdkhodaie 1
  • Afrin Sadeghi Ardobadi 2
1
2
چکیده [English]

Introduction: The purpose of this study was to investigate the prevalence of separation anxiety in children and evaluating the effectiveness of play-therapy, based on a cognitive behavioral approach on reducing separation anxiety.
Method: 358 children were selected in the first part of the study by multistage random sampling through day care centers of Mashhad City Hall-region 2. In the second part, 30 participants of children diagnosed as having separation anxiety and their parents confirmed their consent were put into test and control groups by random assignment. The assessment tool was CSI4 separation anxiety questionnaire. For the test group, 10 play-therapy sessions were carried out based on a cognitive behavioral approach.
Results: In the first part of the study, 13.97 percent of 358 children were diagnosed as having separation anxiety. In the second part, the results showed that there exists a meaningful difference between post-test scores of children who received the therapeutic program and those of control group and separation anxiety of test group has decreased significantly.
Conclusion: The study shows that the prevalence of separation anxiety among children is considerably high and its treatment is important because of further associated problems such as school refusal. Also After the treatment, a significant decrease in separation anxiety occurred and is maintained in the follow-up and this therapeutic program is recommended with respect to its fascinating material

کلیدواژه‌ها [English]

  • Separation anxiety
  • cognitive behavioral-play therapy
  • child anxiety