تاثیر درمان فراشناختی- تحلیلی بر توانمندی من پرستاران دچار اضطراب و افسردگی بخش های کووید-19

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای روانشناسی بالینی- دانشگاه غیر انتفاعی علم و فرهنگ تهران

2 استادیار و عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشکده علوم انسانی دانشگاه علم و فرهنگ، تهران-ایران.

3 استادیار گروه روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس،تهران، ایران

چکیده

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر درمان فراشناختی - تحلیلی بر توانمندی من پرستاران دچار اضطراب و افسردگی بخش های کووید-19بود.
روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش تک آزمودنی نیمه آزمایشی(کمی) از نوع A-B است. جامعه آماری، پرستاران مبتلا به اختلال اضطراب و افسردگی مراجعه کننده به مراکز روانشناختی شهر زاهدان بودند. 3 نفر به صورت هدفمند انتخاب شدند و به مدت 10 جلسه تحت مداخله قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی توانمندی من استفاده شد. از تحلیل دیداری درون موقعیتی و بین موقعیتی برای تحلیل داده ها استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که داده های دو مرحله‌ی‌ خط پایه و مداخله از ناهمپوشانی مناسبی برخوردارند. تایو-یو برای سه شرکت کننده به ترتیب (93/0، 82/0، 82/0)، هجز–جی به ترتیب (73/1، 5/1، 84/0) و نمره شاخص تغییر پایا به ترتیب (6/117، 96/21، 9/55) به دست آمد، که افزایش نمرات با اندازه اثر بالا و تغییر قابل اطمینان را نشان می دهد.
نتیجه گیری: درمان فراشناختی تحلیلی بر توانمندی من پرستاران تاثیر دارد. به مدیران مراکز بهداشتی-درمانی و روانشناسان توصیه می شود، که درمان فراشناختی تحلیلی را در برنامه های پیشگیری و درمان مشکلات روانشناختی افراد بخصوص پرستاران، مد نظر قرار دهند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The effect of metacognitive-analytical therapy on the ego strength of nurses suffering from anxiety and depression in covid-19 wards

نویسندگان [English]

  • rahim shahbakhsh 1
  • ali soleimani 2
  • mohsen kachooei 2
  • Hojatollah Farahani 3
1 Ph.D. student of clinical psychology, Tehran University of Science and Culture
2 Assistant Professor and member of the Faculty of Psychology, Faculty of Human Sciences, University of Science and Culture, Tehran-Iran.
3 Assistant Professor of Psychology, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Introduction: The aim of this study was to investigate the effect of metacognitive analytical therapy on the ego strength of nurses suffering from anxiety and depression in COVID-19 wards.
Method: This study is applied in terms of its objective, In terms of method the single subject was semi-experimental (quantitative) of type A-B. The statistical population consisted of nurses with anxiety and depression disorders referred to psychological centers in Zahedan. Three participants were purposefully selected and underwent 10 sessions of intervention. Data were collected using the Ego Strength Questionnaire. Intra-situational and inter-situational visual analysis was used for data analysis.
Results: The results showed that the data of the two stages of the baseline and the intervention have a good non-overlap.Tau-U for the three participants )0.93, 0.82, 0.82(, respectively. Hedge's- g ) 1.73, 1.50, 0.84(, respectively, and the Reliable Change Index scores were 117.6, 21.96, 55.9(, respectively, indicating an increase in scores with a high effect size and significant reliable change.
Conclusion: Analytical metacognitive therapy has an effect on the ego strength of nurses. It is recommended to managers of health-therapeutic centers and psychologists to consider analytical metacognitive therapy in the prevention and treatment programs of psychological problems of people, especially nurses.

کلیدواژه‌ها [English]

  • metacognitive
  • analytic therapy
  • ego
  • strength