رابطه بین ترومای دوران کودکی و اختلال اضطراب اجتماعی با نقش میانجی تفکر ارجاعی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم‌تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

2 استادیار گروه روان‌شناسی دانشگاه تبریز، پسادکتری علوم اعصاب شناختی دانشگاه تبریز، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز،

3 روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی،دانشگاه تبریز، تبریز، آذربایجان شرقی

چکیده

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ترومای دوران کودکی و اختلال اضطراب اجتماعی با نقش میانجی تفکر ارجاعی انجام گرفت.
روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود که از طریق مدلیابی معادلات ساختاری انجام گرفت. در همین راستا با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، نمونه ای برابر 300 نفر از میان دانش آموران دختر پایه دهم تا دوازدهم شهر تبریز انتخاب شد. مقیاس اضطراب اجتماعی نوجوانان( SASA)، پرسشنامه ترومای دوران کودکی(CTQ) و پرسشنامه تفکر ارجاعی اهرینگ(PTQ) توسط شرکت کنندگان در پژوهش، تکمیل شد. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین ترومای دوران کودکی و تفکر ارجاعی و همچنین بین تفکر ارجاعی و اختلال اضطراب اجتماعی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بعلاوه، مهمترین یافته حاکی از آن است که تفکر ارجاعی در رابطه بین ترومای دوران کودکی با اختلال اضطراب اجتماعی به عنوان میانجی گر عمل می کند. با توجه به یافته ها، مدل اندازه گیری شده با مدل تئوریک برازش مطلوب دارد.
نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که ترومای دوران کودکی و تفکر ارجاعی در بروز اختلال اضطراب اجتماعی در نوجوانان نقش موثری ایفا می کند. در همین راستا عدم پیشگیری وقوع ترومای دوران کودکی زمینه ساز بروز تفکر ارجاعی می شود. در نهایت، مجموعه این الگو به ابتلا و تجربه شدیدتر علائم اختلال اضطراب اجتماعی در دوره نوجوانی ختم خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The Relationship between Social Anxiety Disorder and Childhood Trauma through the Mediating of Repetitive Negative Thinking

نویسندگان [English]

  • Touraj Hashemi 1
  • Naimeh Mashinchi Abbasi 2
  • azam asadi 3
1 Professor, Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Tabriz, Tabriz, Iran
2 PhD, Assistant Professor, Postdoc in Cognitive Neuroscience, Department of Psychology, University of Tabriz, Tabriz, Iran
3 Faculty of Psychology and Educational Sciences.Tabriz University.
چکیده [English]

This study aimed to evaluate the relationship between social anxiety disorder and childhood trauma through the mediating of repetitive negative thinking.
Method: The design of the current research is descriptive and correlational. For this purpose, 300 female students in the 10th, 11th and 12th grades of Tabriz city were selected by multistage cluster random sampling method. In this study Social Anxiety Disorder scale(1998), Childhood Trauma Questionnaire(1998), Ehring perseverative Thinking Questionnaire (2010) were used to measure the studied variables.The path analysis method was used to analyze the data.
Results: The results showed that there is a significant direct and positive relationship between childhood trauma with repetitive negative thinking and repetitive negative thinking with social anxiety. The most important finding indicated the significance of the mediating role of repetitive negative thinking in the relationship between childhood truama and social anxiety disorder. According to the findings, the proposed model fits the data and is approved.
Conclusion: Based on the finding, it can be concluded that childhood trauma and repetitive negative thinking play an effective role in the risk of social anxiety disorder. Paying attention to these results can be effective in formulating preventive and therapeutic interventions for social anxiety disorder.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Social Anxiety Disorder
  • Childhood Trauma
  • Repetitive Negative Thinking