مقایسه اثربخشی درمان مبتنی براصلاح ارزیابی‌های ثانویه کنترل ودرمان مبتنی بر اصلاح مسئولیت پذیری افراطی در بیماران مبتلا به اختلال

نویسندگان

چکیده

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر اصلاح ارزیابی‌های ثانویه کنترل و مقایسه آن با درمان مبتنی بر اصلاح مسئولیت پذیری افراطی در درمان بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری و عملی بود.
روش: روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی بود و در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. گروه‌های آزمایشی شامل دو گروه درمان مبتنی بر اصلاح ارزیابی‌های ثانویه کنترل (12 نفر) و درمان مبتنی بر اصلاح مسئولیت پذیری افراطی (15 نفر) بود. هر دو گروه ده جلسه دو ساعته درمان را به صورت گروهی، یک بار در هفته دریافت کردند. 13 بیمار نیز در گروه کنترل (لیست انتظار) بودند. مقیاس وسواس فکری و عملی ییل براون،پرسشنامه باورهای وسواسی و پرسشنامه افسردگی بک برای سنجش شدت وسواس، باورهای وسواسی و افسردگی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندگانه در نرم افزار spss تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بود که طبق نمره مقیاس وسواس فکری- عملی ییل براون، پرسشنامه باورهای وسواسی و پرسشنامه افسردگی بک، همدرمان مبتنی بر اصلاح ارزیابی‌های ثانویه کنترل و همدرمان مبتنی بر اصلاح مسئولیت پذیری افراطی نسبت به حالت لیست انتظار به طور معناداری مؤثرتر بودند و درمان مبتنی بر اصلاح ارزیابی‌های ثانویه کنترل به طور معنادار مؤثرتر از درمان مبتنی بر اصلاح مسئولیت پذیری افراطی بود. این برتری در پیگیری یک ماهه نیز تداوم داشت.
نتیجه‌گیری: برحسب یافته‌های حاصل از پژوهش حاضر، درمان مبتنی بر اصلاح ارزیابی‌های ثانویه کنترل، نسبت به درمان مبتنی بر اصلاح مسئولیت پذیری افراطی، در درمان بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری و عملی مؤثرتر می‌باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Comparison of the Effectiveness of Treatment based on Correcting of Secondary Control Appraisals and Treatment based on Correcting of Inflated Responsibility in Patients with Obsessive-Compulsive Disorder

نویسندگان [English]

  • Raziyeh izadi
  • Mohammadreza Abedi
چکیده [English]

Introduction: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of the treatment based on
correcting of secondary control appraisals in patients with Obsessive Compulsive Disorder and
comparing it with treatment based on correcting of inflated responsibility.
Method: The method of present study was quasi-experimental and pre-post test design was used. The
experimental groups contained treatment based on correcting of secondary control appraisalsgroup
(n=12) and treatment based on correcting of inflated responsibility group (n=15). Both groups
received ten two-hour group sessions once a week. In control group 13 patients participated. Yale
Brown Obsessive-Compulsive scale (YBOCS), Obsessive Beliefs Questionnaire (OBQ-44) and Beck
Depression Inventory (BDI) were used to assess severity of OCD, Obsessive beliefs and Depression.
Data were analyzed using Multiple Covariance Analysis in SPSS.
Results: The results suggested that based on scores of YBOCS, OBQ-44 and BDI, both treatment
based on correcting of secondary control appraisals and treatment based on correcting of inflated
responsibility were significantly more effective than the wait list control conditionand treatment based
on correcting of secondary control appraisals significantly more effective than treatment based on
correcting of inflated responsibility in post-test and follow-up. This superiority maintained over the
1month follow-up.
Conclusion: According to the findings of present study, treatment based on correcting of secondary
control appraisals was more effective than treatment based on correcting of inflated responsibility in
treatment of patients with obsessive-compulsive disorder.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Obsessive-Compulsive Disorder
  • Cognitive Behavior Therapy
  • Primary Appraisals