تأثیر درمان دیدگاه زمان بر شدت علائم وسواس و اجبار

نویسندگان

1 دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

2 گروه روان‌شناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

3 گروه مشاوره دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: با توجه به محدویت‌های درمان‌های مواجهه‌ای در کاهش شدت علائم وسواس-اجبار، بررسی در مورد کاربندی روش‌های درمانی غیر مواجهه‌ای جدید ضروری به نظر می‌رسد. بر همین اساس هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان دیدگاه زمان، بر شدت علائم وسواس و علائم اجبار بیماران مبتلا به اختلال وسواس-اجبار بود.
روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری است. تعداد 30 بیمار که بر اساس ملاک‌های راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی تشخیص اختلال وسواس- اجبار دریافت می‌کردند، با استفاده از روش نمونه‌گیری سهل الوصول از بین سه مرکز خدمات روانشناختی و روانپزشکی شهر اصفهان در نیمه دوم سال 1392 انتخاب گردید. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در 2 گروه قرار گرفتند. این طرح شامل یک متغیر مستقل کاربندی درمان، در سطح 1-درمان دیدگاه زمان و 2-لیست انتظار بود. ابزار جمع‌آوری داده‌ها مقیاس وسواس-اجبار ییل براون(Y-BOCS)جهت اندازه‌گیری شدت علائم وسواس و اجبار بود.
یافته‌ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد درمان دیدگاه زمان باعث کاهش شدت علائم وسواس در مرحله پس آزمون می‌شود(05/0>P) ولی این اثر پایدار نیست. همچنین، درمان دیدگاه زمان بر شدت علائم اجبار اثربخش نبود (05/0P>).
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها درمان دیدگاه زمان می‌تواند برای درمان علائم وسواس بکار برده شود. ولی با توجه به عدم تأثیر این شیوه بر کاهش علائم اجبار می‌توان اینگونه بیان کرد که با رفع محدودیت‌های پژوهش حاضر و انجام تغییرات لازم، از درمان دیدگاه زمان می توان به عنوان یک روش درمانی جدید و غیر مواجهه‌ای در زمینه کاهش شدت علائم وسواس و اجبار استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effect of Time Perspective Therapy on Severity of Obsession and Compulsion Symptoms

نویسندگان [English]

  • M Esfahani 1
  • M.B Kajbaf 2
  • M.R Abedi 3
1
2
3
چکیده [English]

Introduction: Limitations of exposure therapies for reducing the severity of obsessive-compulsive symptoms have caused to attention new non-exposure therapies. Therefore, the purpose of this study was to evaluate the effects of time perspective therapy on severity of obsession and compulsion symptoms.
Method: The research design was semi-experimental with pre-test, post-test and follow-up. The study sample consisted of 30 patients who received DSM-V criteria for obsessive-compulsive disorder and they didn't have diagnosis of psychotic and bipolar mood disorder. They selected by accessible method from 3 psychiatric and psychological services centers of Isfahan in 2013. Participants randomly assigned in 2 groups. The plan include an independent variable in 2 levels: 1-time perspective therapy and 2-waiting list. Instrument was Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale that used to measure the severity of obsessive-compulsive symptoms.
Results: Results from multivariate analysis of covariate showed that time perspective therapy was the effective therapy to reduce the severity of obsession symptoms, but this effect was not consistent. Furthermore, this therapy wasn't effective on reducing severity of compulsion symptoms (P> 0. 01).
Conclusion: Results showed that time perspective therapy can be used for reducing severity of obsessions symptoms, but it wasn't effective on severity of compulsion symptoms. By modifying this method, time perspective therapy can be used as a new non-exposure therapy for reducing severity of compulsive- compulsive symptoms.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Obsessive-Compulsive disorder
  • Time Perspective Therapy
  • Obsession Symptoms
  • Compulsion Symptoms