مقایسه ی عدم تحمل ابهام و کمال‌گرایی در بین بیماران مبتلا به اختلال وسواسی_جبری و افراد عادی

نویسندگان

1 استاد، گروه روانشناسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

2 دانشیار، گروه روانشناسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

3 کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه عدم تحمل ابهام و کمال گرایی در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی و افراد عادی صورت گرفت. روش: این پژوهش از نوع توصیفی و پس رویدادی بود. نمونه ای شامل 30 فرد مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی( 16 زن و 14 مرد) و 30 فرد عادی (16 زن و 14 مرد) به شیوه در دسترس انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرها از مقیاس عدم تحمل ابهام باهر و داگاس (2002) و پرسشنامه کمال‌گرایی چندبعدی تهران (1384-1382) و جهت تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی از کمال گرایی و عدم تحمل ابهام بیشتری نسبت به افراد عادی برخوردارند. نتیجه‌گیری: مبتنی بر یافته پژوهش حاضر، می‌توان بیان داشت که عدم تحمل ابهام و کمال گرایی دو سازه شناختی هستند که زمینه را برای بروز و تشدید علائم اختلال وسواس فکری- عملی مهیا نموده و از این رو در مداخلات درمانی، تمرکز بر تعدیل این دو سازه از اهمیت ویژه برخوردار است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Comparison of Intolerance of Ambiguity and Perfectionism among Patients with Obsessive-Compulsive Disorder and Ordinary People

نویسندگان [English]

  • A Bakhshipour 1
  • T Hashemi-Nosratabad 2
  • M.S. Nekunam, 3
1
2
3
چکیده [English]

Introduction: This study aimed to compare the intolerance of ambiguity and perfectionism in patients with obsessive-compulsive disorder and ordinary people. Method: This study was a descriptive retrospective. The sample was consisted of 30 patients with obsessive-compulsive disorder (16 female and 14 male) and 30 ordinary people (16 female and 14‌male) so that they were selected by using available method. Baher and Dagas' intolerance of ambiguity scale (2002) and Tehran's multidimensional perfectionism questionnaires (2003-2005) were used to measure the variables and to analysis the data multivariate analysis of variance was used. Results: Data analysis showed that patients with obsessive-compulsive disorder have more perfectionism and intolerance of ambiguity than ordinary people. Conclusion: Based on the findings, we can say that intolerance of ambiguity and perfectionism are two cognitive structures that provide the context for the emergence and intensification of symptoms of obsessive-compulsive disorder and hence in the treatment intervention, focus on the adjustment of the two structures has special importance.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Obsessive-Compulsive disorder
  • Perfectionism
  • Intolerance of Ambiguity