اثربخشی شناخت درمانی هستی نگر در نشانگان افت روحیه زنان مبتلا به ویروس نقص سیستم ایمنی انسان

نویسندگان

1 کارشناس ارشد مشاوره خانواده دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

2 استادیار، گروه مشاوره دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

3 کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران

4 استادیار، روان‌پزشکی مرکز ملی مطالعات اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی تهران. تهران، ایران

5 دانشجوی دکتری مشاوره دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شناخت درمانی هستی نگر در کاهش نشانگان افت روحیه بیماران مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسان بود.

روش: در قالب یک طرح پژوهشی از نوع مطالعات تک آزمودنی و با استفاده از روش نمونه­گیری هدفمند، سه نفر از زنان مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسان که برای مشاوره و درمان پزشکی به مرکز شهید سبزه پرور کرج مراجعه و واجد ملاک‌های ورود و خروج بودند انتخاب و هر یک در 10 جلسه 90دقیقه ای شناخت درمانی هستی نگر شرکت کردند. متغیر وابسته نیز طی 7 بار (2 بار خط پایه، 3 بار مداخله، 2 بار پیگیری) به وسیله­ی ابزار نشانگان افت روحیه کیسان (2004) مورد سنجش قرار گرفت.  برای تجزیه و تحلیل داده­ها از تحلیل چشمی و شاخص­های تغییرات روند، شیب، اندازه اثر و شاخص کوهن و بازبینی فراز و فرود نمودارها استفاده گردید.

یافته‌ها: نتایج  حاکی از کاهش  قابل توجه نشانگان  افت روحیه نسبت به خط پایه بوده و بیش‌ترین  میزان کاهش در جلسه پایان درمان مشاهده شد. نمرات مربوط به دو سنجش پیگیری نسبت به نتایج جلسه آخر درمان افزایش داشته، اما نسبت به خط پایه همچنان کاهش چشمگیر نشان می­دهد.

نتیجه­گیری: شناخت درمانی هستی نگر باعث کاهش نشانگان افت روحیه بیماران مبتلا به ویروس نقص سیستم ایمنی انسان گردید، در نتیجه استفاده از این روش مداخله می­تواند در کاهش برخی آلام روان­شناختی این گروه از بیماران موثر باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Cognitive-Existential Therapy on the Demoralization Syndrome in Women with HIV

نویسندگان [English]

  • Sh. Farmani-Shahreza 1
  • B Bahmani, 2
  • A Ghaedniay-Jahromi 3
  • M Amin-Esmaeili 4
  • S. Khanjani, 5
1
2
3
4
5
چکیده [English]

Introduction:This study aimed to investigate the effectiveness of cognitive-existential therapy on the reduction of demoralization syndrome in patients with HIV.

Method: In single case study three women with HIV who had been referred to SabzehParvar Center in  Karaj city for the medical treatment and consultation were selected by the convenience sampling method and received ten 90-minute individual sessions of cognitive-existential therapy. Participants completed Keisan Demoralization Syndrome Instrument (2004) seven times (2 times at the baseline phase, 3 times at intervention phase, and 2 times at follow-up phase). In data analyses, indexes of process changes, slope, effect size, Cohen index, and interpretation of ups and downs in charts were employed.

Results: The results showed significant reduction on demoralization syndrome in comparison with the baseline and the most amount of reduction was observed in the final treatment session. Although the scores increased in the two follow-up sessions in comparison with the final session of therapy, they also showed a significant reduction in comparison of baseline.

Conclusion: Cognitive-existential therapy causes reduction of demoralization syndrome in patients with HIV and this intervention can be used in the alleviation of psychological pain in this group.

کلیدواژه‌ها [English]

  • cognitive-existential therapy
  • demoralization syndrome
  • human Immunodeficiency Virus (HIV)